ตัวกรองผลการค้นหา
เกงเขง,เกงเคง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระเจี๊ยบเปรี้ยว. (ดู กระเจี๊ยบเปรี้ยว ที่ กระเจี๊ยบ).
เก๋งพั้ง
หมายถึงน. เรือสำปั้นขนาดใหญ่มีเก๋งกลางลำ เช่น เรือเก๋งพั้งทั้งสอง สำรองเสร็จ. (นิ. ลอนดอน).
เกณฑ์ตะพัด
หมายถึงน. เครื่องผูกสำหรับหัดช้างให้เดินฝีเท้าเรียบ. (สิบสองเดือน).
เกด
หมายถึงดู เนื้ออ่อน และ สายยู.
เกตุ
หมายถึง[เกด] น. ธง; (โหร) ชื่อดาวพระเคราะห์ดวงที่ ๙ หมายถึงตำแหน่งที่ดวงจันทร์ผ่านจากเหนือระนาบสุริยวิถีลงสู่ใต้ระนาบสุริยวิถี ส่วนตำแหน่งที่ดวงจันทร์ผ่านจากใต้ระนาบสุริยวิถีขึ้นเหนือระนาบสุริยวิถี เรียกว่า พระราหู. (ป., ส.).
เกน
หมายถึงน. นาง. (ช.).
เกน ๆ
หมายถึงว. อาการที่ตะโกนหรือร้องดัง ๆ ใช้ว่า ตะโกนเกน ๆ ร้องเกน ๆ, เช่น มนนก็จรจรัลไปมาในป่า ก็ได้ยินซ่าศับท์ สำนยงพราหมณ์ไห้ ในต้นไม้เกนเกนอยู่น้นน. (ม. คำหลวง ชูชก).
เก็บเกี่ยว
หมายถึงก. เก็บรวบรวมพืชผลจากที่ได้หว่านหรือลงไว้.
เก็บเบี้ยใต้ถุนร้าน
หมายถึง(สำ) ก. เก็บเล็กผสมน้อย, ทำอะไรที่ประกอบด้วยส่วนเล็กส่วนน้อย โน่นบ้างนี่บ้าง จนสำเร็จเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา.
เก็บเล็กผสมน้อย
หมายถึงก. เก็บไว้ทีละเล็กละน้อย.
เก็บเล่ม
หมายถึงก. รวบรวมหนังสือหรือแผ่นภาพที่พิมพ์ไว้แล้ว เรียงตามลำดับเลขหน้าเข้าเป็นเล่ม (ใช้แก่การพิมพ์).
เก็บหน้าผ้า
หมายถึงก. ทอกันหน้าผ้าไม่ให้เส้นด้ายหลุดออกมา.