ค้นเจอ 366 รายการ

โอษฐ,โอษฐ-,โอษฐ์

หมายถึง[โอดถะ-, โอด] น. ริมฝีปาก ในคำว่า โอษฐชะ; ปาก เช่น เอื้อนโอษฐ์. (ส.; ป. โอฏฺ).

โอษฐชะ

หมายถึง(ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากริมฝีปาก ได้แก่พยัญชนะวรรค ป คือ ป ผ พ ภ ม และอักษร ว กับสระอุ อู. (ป. โอฏฺช; ส. โอษฺฐฺย).

พระมุฐิ

หมายถึงกำมือ กำหมัด กำปั้น

พระอุรัฐิ

หมายถึงกระดูกหน้าอก

พระปิฐิกัณฐกัฐิ

หมายถึงกระดูกสันหลัง

พระขนิษฐา

หมายถึงน้องสาว

เสด็จแปรพระราชฐาน

หมายถึงย้ายที่อยู่

ฐากูร

หมายถึงเทพเจ้าที่นับถือ

ทรงแย้มพระโอษฐ์

หมายถึงยิ้ม

พระอนุชา, พระกนิษฐา,พระกนิษฐภาดา

หมายถึงน้องชาย ของพระมหากษัตริย์และเจ้านาย

สมเด็จพระเจ้าพี่ยาเธอ,สมเด็จพระเชษฐา

หมายถึงพี่ชาย (ที่เป็นเจ้าฟ้า) ของพระมหากษัตริย์

สมมุติฐาน

หมายถึง[สมมดติ-, สมมุดติ-] น. ข้อคิดเห็นหรือถ้อยแถลงที่ใช้เป็นมูลฐานแห่งการหาเหตุผล การทดลอง หรือการวิจัย. (อ. hypothesis).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ