ตัวกรองผลการค้นหา
ใส่ยา
หมายถึงก. เอายาโรยหรือทาเป็นต้นที่บาดแผล.
เกลือฟอง
หมายถึงน. ชื่อเกลือชนิดหนึ่งในตำรายาไทย.
คิลานเภสัช
หมายถึงน. ยารักษาโรค. (ป. คิลาน + เภสชฺช).
ปัญญาส,ปัญญาส-
หมายถึง[ปันยาสะ-] (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
รันชนรันแชง
หมายถึง(กลอน) ก. กระทบกระทั่งเกิดปั่นป่วนอย่างคลื่นซัดหรือลมพัด. (ข. รฺชํรฺแชง).
โตมร-
หมายถึง[โตมะระ-] น. อาวุธสำหรับซัด, หอกซัด, สามง่ามที่มีปลอกรูปเป็นใบโพสวมอยู่. (ป., ส.).
ตายเป็นเบือ
หมายถึงก. ตายมากมายเกลื่อนกลาดไปเหมือนถูกยาเบื่อ.
มอระกู่
หมายถึงน. หม้อสูบยาของชาวอาหรับ. (ช.).
อายุรศาสตร์
หมายถึงน. ตำราหมอ, วิชาการรักษาโรคทางยา.
ออกฤทธิ์
หมายถึงก. สำแดงคุณหรือโทษให้ปรากฏ เช่น ยาออกฤทธิ์ ยาพิษออกฤทธิ์; (ปาก) อาละวาดด้วยความโกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น, แผลงฤทธิ์ ก็ว่า.
ถนัน
หมายถึง[ถะหฺนัน] น. ดินชนิดหนึ่งเชื่อว่าเป็นยารักษาโรค และเป็นยาอายุวัฒนะ เช่น ต่อได้กินดินถนันเมื่อวันไร. (อภัย).
ปราย
หมายถึง[ปฺราย] ก. ซัด, หว่าน, สาดให้กระจายไป, เช่น ปรายข้าวตอกดอกไม้, มักใช้เข้าคู่กับคำ โปรย เป็น โปรยปราย.