ตัวกรองผลการค้นหา
บุ๋ม
หมายถึงว. ที่ยุบเป็นรอยลึกลงไป เช่น แก้มบุ๋ม.
บุ้ยใบ้
หมายถึงก. ทำปากยื่นประกอบกิริยาบอกใบ้ให้รู้.
บุรพ,บุรพ-
หมายถึง[บุระพะ-, บุบพะ-] ว. บุพ. (ส. ปูรฺว; ป. ปุพฺพ).
บุระ
หมายถึงน. ป้อม, หอ, วัง, เมือง. (ป. ปุร).
บุรัตถิมทิศ
หมายถึง[-ถิมะทิด] น. ทิศตั้งอยู่เบื้องหน้า, ทิศตะวันออก. (ป. ปุรตฺถิมทิส).
บุราณ
หมายถึงว. เก่า, ก่อน, เช่น คำบุราณท่านว่าไว้เป็นครู. (สังข์ทอง). (ป., ส. ปุราณ).
บุรินทร์
หมายถึงน. เจ้าเมือง; (กลอน) เมืองใหญ่. (ส. ปุรินฺทฺร; ป. ปุรินฺท).
บุรุษ,บุรุษ-
หมายถึง[บุหฺรุด, บุหฺรุดสะ-] น. ผู้ชาย, เพศชาย, คู่กับ สตรี, ใช้ในลักษณะที่สุภาพ; (ไว) คำบอกผู้พูด เรียกว่า บุรุษที่ ๑, คำบอกผู้ที่พูดด้วย เรียกว่า บุรุษที่ ๒, คำบอกผู้ที่พูดถึง เรียกว่า บุรุษที่ ๓. (ส. ปุรุษ; ป. ปุริส).
บุรุษโทษ
หมายถึง[บุหฺรุดสะโทด] น. ลักษณะชั่วของคน.
บุโรทั่ง
หมายถึง(ปาก) ว. เก่าและทรุดโทรมมาก.
บุษบง
หมายถึง[บุดสะ-] (กลอน) น. ดอกไม้.
บุษบากร
หมายถึงว. อันเต็มไปด้วยดอกไม้. (ส. ปุษฺปากร).