ตัวกรองผลการค้นหา
ฟุฟะ
หมายถึงว. ไม่แน่น, พอง ๆ เช่น เสื้อติดระบายฟุฟะ.
ฟูมฟาย
หมายถึงก. ทำฟองให้มาก, เล่นฟองนํ้า. ว. อาการที่มีนํ้าตานองหน้า เช่น ร้องไห้ฟูมฟาย; มากมาย, ล้นเหลือ, สุรุ่ยสุร่าย เช่น ใช้เงินฟูมฟาย คือ จับจ่ายใช้สอยเกินสมควร.
ทรงธรรม
หมายถึงฟังธรรม
ทรงธรรม, ทรงสดับพระธรรมเทศนา (พระเจ้าแผ่นดิน)
หมายถึงฟังเทศน์
ทรงฟัง
หมายถึงฟัง
ฟก,ฟกช้ำ
หมายถึงว. บวมชํ้า, บอบช้ำ.
ฟลูออรีน
หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๙ สัญลักษณ์ F เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นแก๊สสีเขียวแกมเหลือง มีสมบัติคล้ายคลอรีนแต่ให้ปฏิกิริยาเคมีไวกว่า. (อ. fluorine).
ฟ่อ,ฟ้อ,ฟ้อ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่.
ฟ้อ,ฟ้อ,ฟ้อแฟ้
หมายถึงว. เพริศพริ้ง, กระชุ่มกระชวย, สดชื่น, เช่น หนุ่มฟ้อ ยังฟ้ออยู่.
ฟอก
หมายถึงก. ทำให้สะอาดหมดจด เช่น ฟอกผ้า ฟอกจิตใจ.
ฟอกผ้า
หมายถึงก. เอาสบู่เป็นต้นถูผ้าเพื่อให้สะอาด.
ฟอกพยาน
หมายถึงก. ไต่ถามไล่เลียงพยาน.