ตัวกรองผลการค้นหา
ตาเหลือก
หมายถึงน. ตาที่เบิกกว้าง, ตาที่กลอกขึ้น, ตาที่ตาดำอยู่ข้างบน. ว. อาการรีบร้อนลนลาน, ตื่นกลัว, ตาลีตาเหลือก ก็ว่า.
กระดูก
หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.
เกียจคร้าน
หมายถึงก. ขี้เกียจ, ไม่อยากทำงาน.
ขี้แพ้ชวนตี
หมายถึง(สำ) ก. แพ้ตามกติกาแล้วยังไม่ยอมรับว่าแพ้จะเอาชนะด้วยกำลัง, แพ้แล้วพาล.
เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ
หมายถึง(สำ) ว. หยิบหย่ง, ทำอะไรไม่จริงจัง, ไม่เอาการเอางาน.
เอาไม้สั้นไปรันขี้
หมายถึง(สำ) ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลมีแต่ทางเสีย.
ป้ำเป๋อ,ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ
หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.
ต้อหิน
หมายถึงน. โรคตาซึ่งเกิดจากความดันภายในลูกตาสูง เป็นผลให้ประสาทตาเสีย. (อ. glaucoma).
ขี้ตืด
หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว ก็ว่า.
ตาทวด
หมายถึงน. พ่อของตาหรือของยาย.
ตาลม
หมายถึงน. โรคตาชนิดหนึ่ง.
โยคจักษุ
หมายถึงน. ตาทิพย์. (ส.).