ตัวกรองผลการค้นหา
เดือก
หมายถึงก. กระเดือก, ดิ้นกระเสือก.
สำบอก
หมายถึงน. เปลือก. (ข. สํบก).
ประ
หมายถึง[ปฺระ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, มลายู) น. ลูกกระ. (ดู กระ ๒).
กระแนะกระแหน
หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.
ตายพราย
หมายถึงก. ตายเสียแต่ยังไม่ออกผล (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิดซึ่งกำลังจะมีผล เช่น กล้วย ถั่วแระ), ยืนต้นตาย (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิด เช่น คูน).
กระแด่ว ๆ
หมายถึงว. อาการที่ดิ้นอยู่กับที่ ในคำว่า ดิ้นกระแด่ว ๆ, แด่ว ๆ ก็ว่า.
ชี้ตาไม่กระพริบ
หมายถึง(สำ) ก. ดื้อมาก, สู้สายตาไม่ยอมแพ้, เช่น เหม่! ออนี่หนักหนา ชี้ตาไม่กระพริบเลย ว่าแล้วซิยังเฉยดื้อถือบุญ. (ม. ร่ายยาว กุมาร).
กระจองงอง,กระจองงอง ๆ
หมายถึงว. เสียงร้องเช่นนั้นพร้อมตีฆ้องป่าวประกาศว่า กระจองงอง ๆ เจ้าข้าเอ๊ย.
ตุ๊กตาเสียกบาล
หมายถึง[-เสียกะบาน] น. ตุ๊กตาที่ใส่กระบะกาบกล้วยพร้อมทั้งเครื่องเซ่นผีแล้วนำไปวางไว้ที่ทางสามแพร่งหรือลอยนํ้า.
เย็บสวน
หมายถึงก. เย็บกลีบดอกไม้และใบไม้บนใบมะพร้าวหรือก้านกล้วยทำเป็นแถบยาวสำหรับประดับตกแต่งงานเครื่องสด.
กระดิ้ง,-กระดิ้ง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระดุ้ง เป็น กระดุ้งกระดิ้ง.
กระยาด,-กระยาด
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยืด เป็น กระยืดกระยาด.