ตัวกรองผลการค้นหา
เหวอะ,เหวอะหวะ
หมายถึง[เหฺวอะหฺวะ] ว. กว้างใหญ่และลึก (ใช้แก่แผล).
เหะหะ
หมายถึงว. มีเสียงอึกทึกอย่างคนเมาเหล้า.
เหา,เหา,เหาฉลาม,เหาทะเล
หมายถึงดู ติด ๓.
เหาะ
หมายถึงก. เคลื่อนที่ไปในอากาศด้วยฤทธิ์.
เหินห่าง
หมายถึงก. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หรือติดต่อกันเหมือนเดิม, จืดจาง, ห่างเหิน ก็ว่า.
เหินเห่อ
หมายถึงก. ค้างเติ่ง.
เหิมเกริม
หมายถึงก. กำเริบเสิบสาน.
เหียน,เหียน,เหียน ๆ
หมายถึงก. มีอาการพะอืดพะอมคล้ายจะคลื่นไส้ เช่น รู้สึกเหียน ๆ, มักใช้เข้าคู่กับคำ คลื่น เป็น คลื่นเหียน.
เหียนหัน
หมายถึงก. เปลี่ยนท่าทาง, พลิกแพลง, หันเหียน ก็ว่า.
เหี่ยว
หมายถึงว. ไม่สดชื่นเพราะขาดน้ำ เช่น ดอกไม้เหี่ยว, ค่อยแห้งไป เช่น ส้มโอเหี่ยว, ไม่เต่งตึง เช่น หนังเหี่ยว; สลด เช่น ใจเหี่ยว.
เหือด
หมายถึงก. ซาลง เช่น ไข้เหือดแล้ว, ค่อยแห้งหายไปในคำว่า เหือดหาย เหือดแห้ง แห้งเหือด.
โหดเหี้ยม
หมายถึงว. ดุร้ายทารุณ, เหี้ยมโหด ก็ว่า.