ตัวกรองผลการค้นหา
ไม้ส้าว
หมายถึงน. ไม้เส้า.
แคะพระทนต์
หมายถึงไม้จิ้มฟัน
กระกี้
หมายถึงน. ต้นตะเคียน. (ข.).
ปุนนาค
หมายถึงน. ต้นบุนนาค. (ป.).
ยังกาหลา
หมายถึงน. ต้นมะตาด. (ช.).
โยถิกะ
หมายถึงน. ยูถิกา, ต้นพุทธชาด.
หน่อไม้
หมายถึงน. หน่อของต้นไผ่.
ตุ้มเต๋น
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Duabanga grandiflora (DC.) Walp. ในวงศ์ Sonneratiaceae ไม้ใช้ทำหีบใส่ของเป็นต้น.
หนาม
หมายถึงน. ส่วนแหลม ๆ ที่งอกออกจากต้นหรือกิ่งของไม้บางชนิดเป็นต้น เช่น หนามงิ้ว หนามพุทรา.
ไพรวัน
หมายถึงน. ป่าไม้.
ตะลุมพุก
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นกึ่งไม้พุ่มชนิด Thamilnadia uliginosa (Retz.) Tirveng. et Sastre ในวงศ์ Rubiaceae, กระลำพุก หรือ กระลุมพุก ก็เรียก.
หลิว
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Salix babylonica L. ในวงศ์ Salicaceae ดอกออกเป็นช่อ กิ่งและใบห้อยลง นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ.