ตัวกรองผลการค้นหา
ปฏิภาณ,ปฏิภาณ-
หมายถึง[ปะติพาน, ปะติพานะ-, ปะติพานนะ-] น. เชาวน์ไวในการกล่าวแก้หรือโต้ตอบเป็นต้นได้ฉับพลันทันทีและแยบคาย. (ป.).
ปฏิวาต
หมายถึง[-วาด] ว. ทวนลม. (ป.).
ประทุษฏ์,ประทุษฐ์
หมายถึงว. ชั่ว, ร้าย. (ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฺ).
ปรากฏการณ์
หมายถึง[ปฺรากดกาน, ปฺรากดตะกาน] น. การสำแดงออกมาให้เห็น.
ปัฏ
หมายถึง[ปัด] (แบบ) น. ผืนผ้า, แผ่นผ้า. (ป. ปฏ).
ปาฏิบท
หมายถึง(แบบ) น. วันขึ้นคํ่าหนึ่ง หรือแรมคํ่าหนึ่ง. (ป.).
ปาฏิบุคลิก
หมายถึง[-บุกคะลิก] (แบบ) ว. เฉพาะบุคคล, ไม่ทั่วไป. (ป. ปาฏิปุคฺคลิก).
ปุฏะ
หมายถึง(แบบ) น. ห่อ; หม้อ, ขวด, โอ่ง, ไห; กระจาด. (ป.).
มัฏฐะ
หมายถึงว. เกลี้ยง. (ป. มฏฺ; ส. มฺฤษฺฏ).
ยัษฏิ
หมายถึง[ยัดสะติ] น. ไม้เท้า. (ส.; ป. ยฏฺิ).
ยิฏฐะ,ยิฐะ
หมายถึง[ยิดถะ] น. การบูชา, การเซ่นสรวง. (ป. ยิฏฺ; ส. อิษฺฏ).
รังสฤษฏ์
หมายถึง[-สะหฺริด] ก. สร้าง, แต่งตั้ง.