ตัวกรองผลการค้นหา
กำพวด
หมายถึงน. ส่วนประกอบของปี่ซึ่งทำให้เกิดเสียงเวลาเป่า สอดติดอยู่กับเลาปี่.
ลูกโป่ง
หมายถึงน. ถุงทำด้วยยางหรือพลาสติกเป็นต้นที่เป่าหรืออัดลมให้ยืดโป่งเป็นรูปต่าง ๆ ได้.
งัวเลีย
หมายถึงน. เรียกผมที่หน้าผากซึ่งตั้งชันขึ้นไปแล้วปลายย้อนกลับลงมา.
ทรงเครื่องใหญ่
หมายถึง(ราชา) ก. ตัดผม (ใช้แก่พระเจ้าแผ่นดิน).
หางจิ้งเหลน
หมายถึง[-เหฺลน] น. ผมของเด็กที่เอาไว้ที่ท้ายทอยเล็กกว่าผมเปีย.
จุไร
หมายถึงน. ไรจุก, ไรผม, (ราชา) พระจุไร.
ตกแสก
หมายถึงว. ที่หวีแหวกกลางศีรษะ (ใช้แก่ผม).
ศก
หมายถึงน. ผม เช่น พระศกพระพุทธรูป. (ข.).
ทรงพระเครื่องใหญ่
แคน
หมายถึงน. เครื่องดนตรีทางถิ่นอีสาน ทำด้วยไม้ซางผูกเรียงต่อกับเต้าแคน สำหรับเป่าเป็นเพลง.
หุ่นพยนต์
หมายถึง[-พะยน] น. รูปที่ผู้ทรงวิทยาคมเอาวัตถุมาผูกขึ้นแล้วเสกเป่าให้เป็นเหมือนรูปที่มีชีวิต.
ผมทรงมหาดไทย
หมายถึง(โบ) น. ทรงผมผู้ชายที่โกนรอบศีรษะ แต่ไว้ยาวตรงกลางกระหม่อม แล้วหวีแต่งเรือนผมตามแต่จะเห็นงาม, ผมหลักแจว ก็ว่า.