ตัวกรองผลการค้นหา
ตกแสก
หมายถึงว. ที่หวีแหวกกลางศีรษะ (ใช้แก่ผม).
เข็มขัด
หมายถึงน. เครื่องคาดเอวชนิดหนึ่ง, สายรัดเอว.
โดม
หมายถึงน. แนว, แถว, สายนํ้า. (ข. ฎง).
อุบล
หมายถึง[-บน] น. บัวสาย. (ป. อุปฺปล; ส. อุตฺปล).
ศูนย์หน้า
หมายถึงน. ผู้ที่อยู่ในตำแหน่งกลางของแถวหน้าในการเล่นฟุตบอลทำหน้าที่ยิงประตูเป็นสำคัญ บางครั้งอาจลงมาช่วยเซนเตอร์ฮาล์ฟซึ่งอยู่ในตำแหน่งกลางของแถวกลางและพาลูกขึ้นไปในแดนฝ่ายตรงข้ามด้วย.
กันชีพ
หมายถึงน. สายห้อยใช้สะพายเฉวียงบ่า ๒ ข้าง หรือข้างเดียว.
เป่าหวูด
หมายถึงก. ดึงสายเชือกเพื่อเปิดหวูดเรือกลไฟเป็นสัญญาณในการเดินเรือ.
กอง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ถนน, ทางเดิน, เช่น กางกอง ว่า กลางถนน.
นั่งทาง
หมายถึงก. ดักคอยทำร้ายกลางทาง, นั่งคอยระวังเหตุ.
สะดือ
หมายถึงน. ส่วนของร่างกายอยู่ตรงกลางพื้นท้องเป็นรูหวำเข้าไป.
โยกตร์
หมายถึง[โยก] น. เชือก, สายทาม. (ส. โยกฺตฺร; ป. โยตฺต).
เกาบิล
หมายถึง[-บิน] น. ชื่อแหวนคู่กับสายธุรำในพิธีพราหมณ์.