ค้นเจอ 688 รายการ

ธุวยัษฎี

หมายถึงน. เพลา (หรือเส้น) แห่งขั้วโลกทั้ง ๒. (ส. ธฺรุวยษฺฏี).

จบ

หมายถึงก. ต่อกัน, พบกัน, เช่น จับปลายเชือก ๒ เส้นมาจบกัน.

ธุวภาค

หมายถึงน. เส้นแวงอันไม่เปลี่ยนที่แห่งดาวซึ่งประจำที่อยู่.

เปศัส,เปศัส-

หมายถึง[เปสัด, เปสัดสะ-] (แบบ) น. รูป, ทรง, สี; รูปงาม; เครื่องประดับ; ลายพร้อย, ผ้ามีลายดอกดวงต่าง ๆ. (ส.).

ชฎากลีบ

หมายถึงน. ชฎารูปเหมือนชฎาเดินหน แต่มีกลีบเป็นลายประดับมาก.

รากฝอย

หมายถึงน. รากที่เป็นเส้นเล็ก ๆ แตกออกจากรากแก้ว.

ผ้าหางกระรอก

หมายถึงน. ชื่อผ้าชนิดหนึ่งที่ทอด้วยด้ายหรือไหมต่างสี ฟั่นเป็นเกลียวเสียก่อน เมื่อทอแล้วมีลายแลดูดังลายหางกระรอก.

คอร์ด

หมายถึง(คณิต) น. เส้นตรงที่เชื่อมจุด ๒ จุด บนเส้นโค้งใด ๆ. (อ. chord).

ภาคตัดกรวย

หมายถึง(คณิต) น. ระบบเส้นโค้งซึ่งกำหนดขึ้นโดยอัตราส่วนระหว่างระยะจากจุดบนเส้นโค้งไปยังจุดโฟกัสกับระยะตั้งฉากจากจุดนั้นไปยังเส้นไดเรกตริกซ์ อัตราส่วนดังกล่าวมีค่าคงตัวเสมอ.

เปีย

หมายถึงน. ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย, ผมที่ถักห้อยยาวลงมา, ผมเปีย หรือ หางเปีย ก็เรียก, เรียกลายที่ถักตอก ๓ ขาไขว้กันว่า ลายเปีย หรือ ลายผมเปีย; พวงมาลัยที่มีอุบะห้อยลงมาเหมือนผมเปีย. (จ.).

โมรา

หมายถึงน. หินลายชนิดหนึ่ง นับเข้าในพวกหินมีค่า.

ถลุน

หมายถึง[ถะหฺลุน] ก. เอาปอหรือป่านมาบิดให้เป็นเส้นเขม็งเพื่อฟั่นเข้าเป็นเกลียวเส้นเชือกใหญ่.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ