ตัวกรองผลการค้นหา
ห่มดอง
หมายถึงน. เรียกวิธีห่มผ้าของพระภิกษุสามเณรอย่างหนึ่งโดยห่มเฉวียงบ่าและมีผ้ารัดอก.
โกษม
หมายถึง[กะโสม] น. ผ้าใยไม้ (ผ้าลินิน), ผ้าขาว, ผ้าป่าน, เช่น อีกโกษมสวัสดิวรรณึก. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ส. เกฺษามฺ).
ตรีวาตผล
หมายถึง[-วาตะผน] น. ผลแก้ลม ๓ อย่าง คือ ผลสะค้าน รากพริกไทย ข่า.
แก้เกี้ยว
หมายถึงก. แก้อย่างย้อนรอยให้หายกัน เช่น พูดแก้เกี้ยว ฟ้องแก้เกี้ยว.
มูลจิต
หมายถึง[มูนละ-] น. ชื่อยาแก้ลมซางชนิดหนึ่ง.
ผ้ากราบ
หมายถึงน. ผ้าที่ภิกษุสามเณรใช้รองในเวลากราบพระ ซึ่งกลายมาจากผ้าสันถัต, (โบ) กราบพระ ก็ว่า.
ทุส,ทุส-,ทุสสะ
หมายถึง[ทุดสะ-] (แบบ) น. ผ้า เช่น กฐินทุสทาน ว่า ถวายผ้ากฐิน. (ป. ทุสฺส).
แต่งตัว
หมายถึงก. สวมเสื้อผ้าหรือประดับประดาร่างกาย.
เก็บหน้าผ้า
หมายถึงก. ทอกันหน้าผ้าไม่ให้เส้นด้ายหลุดออกมา.
แควก
หมายถึง[แคฺวก] ว. เสียงดังอย่างเสียงผ้าขาด.
ผ้าลูกไม้
หมายถึงน. ผ้าที่ถักโปร่งเป็นลวดลายต่าง ๆ.
หีบสไบ
หมายถึงก. อัดผ้าสไบให้เป็นรอยจีบ.