ตัวกรองผลการค้นหา
เหลา
หมายถึง[เหฺลา] ก. ทำให้เกลี้ยงเกลาหรือให้แหลมด้วยเครื่องมือมีมีดเป็นต้น เช่น เหลาตอก เหลาดินสอ.
อกเลา
หมายถึงน. ไม้ที่เป็นสันทาบอยู่ที่บานประตูหรือหน้าต่างแบบโบราณ เพื่อบังช่องที่บานประตูหรือหน้าต่างทั้ง ๒ บานประกับกัน.
อุกลา
หมายถึง[อุกกะลา] น. คบเพลิง. (ส. อุลฺกา; ป. อุกฺกา).
เอลา
หมายถึง[-ลา] ดู กระวาน ๑ (๑).
กมลา
หมายถึง[กะมะ-] น. ชื่อฉันท์วรรณพฤติ กำหนดด้วย ๔ คณะสลับกัน คือ ส คณะ ย คณะ ส คณะ ย คณะ (ตามแบบว่า กมลาติ เณยฺยา สยเสหิ โย เจ) ตัวอย่างว่า จะวิสัชนาสาร พิสดารก็หลายเลบง เรียกว่า กมลฉันท์ หรือ กมลาฉันท์. (ป. ว่า นางงาม; ส. ว่า พระลักษมี).
กรรมศาลา
หมายถึง[กำมะ-] น. โรงงาน. (ส. กรฺม + ศาลา = โรง).
กาหลา
หมายถึง[-หฺลา] ว. เหมือนดอกไม้. (ช.).
กุเลา
หมายถึงน. ปลากุเรา. (ดู กุเรา).
แกล้งเกลา
หมายถึงว. ประณีต, ประดิดประดอย.
ขึ้นพลับพลา
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
แข่งกับเวลา
หมายถึง(สำ) ก. ทำอย่างรวดเร็ว เช่น ทำงานแข่งกับเวลา.
ชวาลา
หมายถึง[ชะ-] (โบ) น. เครื่องตามไฟชนิดหนึ่ง ใช้ตั้งหรือแขวน มีรูปเป็นหม้อกลม สำหรับใส่น้ำมัน มีพวยยื่นมาใช้ใส่ไส้จุดไฟ.