ตัวกรองผลการค้นหา
ประกีรณกะ,ประเกียรณกะ
หมายถึง[ปฺระกีระนะกะ, ปฺระเกียนระนะกะ] ว. เรี่ยราย, เบ็ดเตล็ด, กระจาย, ระคนกัน, คละกัน. (ส. ปฺรกีรฺณก; ป. ปกิณฺณก).
กลเหย
หมายถึง[กะละ-] (โบ) ก. ระเหย, ซ่านออก.
อาปณกะ
หมายถึง[-นะกะ] น. พ่อค้า. (ป.).
เอกพจน์
หมายถึง[เอกกะ-] (ไว) น. คำที่กล่าวถึงสิ่งเดียว.
ราชยาน
หมายถึง[ราดชะยาน] น. ยานชนิดคานหามของหลวง, เรียกว่า พระยาน ก็มี เช่น พระยานมาศ, เรียกว่า พระราชยาน ก็มี เช่น พระราชยานกง พระราชยานถม, เรียกว่า พระที่นั่งราชยาน ก็มี เช่น พระที่นั่งราชยานพุดตานทอง, หรือเรียกเป็นอย่างอื่นก็มี คือ พระที่นั่งราเชนทรยาน. (ส.).
ปกติ
หมายถึง[ปะกะติ, ปกกะติ] ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. (ป.; ส. ปฺรกฺฤติ).
มักฏกะ
หมายถึง[มักกะตะกะ] (แบบ) น. แมงมุม. (ป. มกฺกฏก; ส. มรฺกฏก).
พระปีฬก (ปีละกะ)
หมายถึงไฝ
นมพวง
หมายถึงน. ชื่อนมที่มีฐานใหญ่ตั้งชิดกันทั้งคู่ ไม่ยานไม่งอน.
อากาศยาน
หมายถึงน. เครื่องนำไปทางอากาศ, ยานที่แล่นไปในอากาศ เช่น เครื่องบิน เฮลิคอปเตอร์.
ลูกกะจ๊อก,ลูกกะโล่,ลูกจ๊อก
หมายถึง(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.
โคตรภูญาณ
หมายถึง[โคดตฺระพูยาน] (แบบ) น. ปัญญาที่อยู่ในลำดับอริยมรรค.