ตัวกรองผลการค้นหา
เขียะ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระบองเพชร. (ดู กระบองเพชร ๒).
เขือ
หมายถึง(กลอน) ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒ เช่น สองเขือพี่หลับใหล ลืมตื่น ฤๅพี่. (ลอ).
พระราชหัตถเลขา
หมายถึงเขียนจดหมาย
เข้าร้าน
หมายถึงใส่ร้าน
เข็ด
หมายถึงก. กลัวจนไม่กล้าทำเช่นนั้นอีก เพราะเคยได้รับผลร้ายมาแล้ว, หลาบจำ, ไม่กล้าสู้, เช่นในคำว่า เข็ดข้อ เข็ดข้อเข็ดลำ เข็ดเขี้ยว.
เข็ดขยาด
หมายถึงก. กลัวมากจนไม่กล้าทำ.
เข่น
หมายถึงก. ทุบหรือตีอย่างแรงเพื่อให้แบนเป็นต้น เช่น เข่นมีด.
เข้มข้น
หมายถึงว. เข้มมาก, เข้มจัด; ดุเดือด.
เข้มขาบไหม
หมายถึงน. ผ้ามัสรู่.
เข็มควัก
หมายถึงน. เข็มที่มีปลายงอเป็นเงี่ยง สำหรับควักด้ายหรือไหมให้เป็นลูกไม้เป็นต้น.
เขมร
หมายถึง[ขะเหฺมน] น. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า เขมร เช่น เขมรไทรโยค เขมรโพธิสัตว์ เขมรลออองค์.
เขยก
หมายถึง[ขะเหฺยก] ก. อาการที่เดินหรือวิ่งด้วยปลายเท้าอย่างคนเท้าเจ็บ, อาการที่เดินหรือวิ่งเอียงไปข้างใดข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการ.