ค้นเจอ 334 รายการ

เผาหัว

หมายถึงก. ใช้เปลวไฟพ่นเผาหัวสูบของเครื่องยนต์ประเภทกึ่งดีเซลซึ่งใช้นํ้ามันขี้โล้เป็นเชื้อเพลิง จนหัวสูบร้อนจัดก่อนติดเครื่อง, เรียกเครื่องยนต์ประเภทนี้ว่า เครื่องยนต์เผาหัว.

เข็มขัด

หมายถึงน. เครื่องคาดเอวชนิดหนึ่ง, สายรัดเอว.

โดม

หมายถึงน. แนว, แถว, สายนํ้า. (ข. ฎง).

อุบล

หมายถึง[-บน] น. บัวสาย. (ป. อุปฺปล; ส. อุตฺปล).

กะหลี่กัญชา

หมายถึงน. ใบและช่อดอกเพศเมียของกัญชาที่แห้ง ใช้สูบปนกับยาสูบ.

กันชีพ

หมายถึงน. สายห้อยใช้สะพายเฉวียงบ่า ๒ ข้าง หรือข้างเดียว.

เป่าหวูด

หมายถึงก. ดึงสายเชือกเพื่อเปิดหวูดเรือกลไฟเป็นสัญญาณในการเดินเรือ.

ยาเส้น

หมายถึงน. ยาสูบชนิดหนึ่งที่หั่นใบยาเป็นเส้น ๆ หรือเป็นชิ้นเล็ก ๆ สำหรับมวนสูบหรือใส่กล้องสูบ; (กฎ) ใบของต้นยาสูบหรือยาอัดซึ่งได้หั่นเป็นเส้นและแห้งแล้ว.

ขี้ยา

หมายถึงน. กากของฝิ่นที่สูบแล้ว, คนติดฝิ่น, ขี้ฝิ่น ก็เรียก. ว. ติดฝิ่น.

โยกตร์

หมายถึง[โยก] น. เชือก, สายทาม. (ส. โยกฺตฺร; ป. โยตฺต).

เกาบิล

หมายถึง[-บิน] น. ชื่อแหวนคู่กับสายธุรำในพิธีพราหมณ์.

ตลกบาตร

หมายถึง[ตะหฺลก-] น. ถุงบาตรที่มีสายคล้องบ่า (สายโยก), ถลกบาตร ก็ว่า.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ