ค้นเจอ 6,643 รายการ

ดาร,ดาร-,ดาระ

หมายถึง(แบบ) น. เสียง, เสียงดัง, เสียงสูง, เสียงแหลม. ก. ข้าม เช่น ฝ่ายคนผู้ข้าได้ดำรวจดารทาน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป., ส. ตาร).

ปัณรสม,ปัณรสม-

หมายถึง[ปันนะระสะมะ-] ว. ที่ ๑๕. (ป.).

รสก

หมายถึง[ระสก] น. คนครัว, พ่อครัว. (ป.).

สกรณีย์

หมายถึง[สะกะระ-] (แบบ) น. ผู้ยังมีหน้าที่จะต้องทำ. (ป.).

ประเสบัน,ประเสบันอากง,ประเสบันอากง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ช.)

ประจุบัน

หมายถึงน. ปัจจุบัน. (ป. ปจฺจุปฺปนฺน; ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน).

ปัจจามิตร

หมายถึงน. ข้าศึก, ศัตรู. (ส. ปจฺจามิตฺร; ป. ปจฺจามิตฺต).

จักขุนทรีย์

หมายถึงน. ตาซึ่งทำหน้าที่ดูรูป. (ป. จกฺขุ + อินฺทฺริย).

ทิพยเนตร

หมายถึงน. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด. (ส.; ป. ทิพฺพเนตฺต).

วนิดา

หมายถึงน. หญิง, หญิงสาว. (ป.; ส. วินิตา).

สุดา

หมายถึงน. ลูกสาว. (ป., ส. สุตา); หญิงสาว.

ตา

หมายถึงน. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, (ปาก) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ เช่น ตาเถร ตาแก่ หรือเรียกชายรุ่นราวคราวเดียวกันอย่างเป็นกันเอง เช่น ตาเกิ้น ตาโย่ง หรือเรียกเด็กชายที่ตนเอ็นดูรักใคร่ เช่น ตาหนู.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ