ตัวกรองผลการค้นหา
โคมัย
หมายถึงน. ขี้วัว. (ป., ส. โค + มย).
ปลดทุกข์
หมายถึงก. ทำให้หมดทุกข์; (ปาก) เยี่ยว, ขี้.
บัพพาชน์
หมายถึง[บับพาด] (แบบ) น. การขับไล่. (ป. ปพฺพาชน).
ขี้เทา
หมายถึงน. ขี้ที่ค้างอยู่ในลำไส้เด็กที่คลอดใหม่.
โดดแล่น
หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่ขับไล่ข้าศึก.
คร้าน
หมายถึง[คฺร้าน] ว. มีความรู้สึกไม่อยากจะทำหรือคิดหรือไม่อยากแสดงอาการใด ๆ, ตามปรกติเมื่อใช้พูดมักมีคำ ขี้ ประกอบหน้า เช่น ขี้คร้าน และมักใช้เข้าคู่กับคำ เกียจ เป็น เกียจคร้าน ขี้เกียจขี้คร้าน หมายความว่า ไม่อยากทำงาน.
เหลือทน
หมายถึงว. สุดที่จะทนได้, ยิ่งนัก, เช่น ขี้เกียจเหลือทน ร้ายเหลือทน.
ได้ที
หมายถึงก. เป็นต่อ, ได้โอกาส, ได้ช่อง, ได้เปรียบ, เช่น ได้ทีขี่แพะไล่.
อวรุทธ์,อวรุทธก
หมายถึง[อะวะรุด, อะวะรุดทะกะ] ว. ถูกขับไล่. (ป., ส.).
ภีรุกชาติ
หมายถึง[พีรุกะชาด] ว. ขี้ขลาด. (ป.).
กรีษ
หมายถึง[กะหฺรีด] (แบบ) น. คูถ, อุจจาระ, ขี้. (ส.; ป. กรีส).
ใจเสาะ
หมายถึงว. มีใจขี้กลัวหรือร้องไห้ง่าย, มีใจอ่อนแอ.