ผลการค้นหา

ผูกสร้อย* *ผูกสร้อย *ผูกสร้อย*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 293 รายการ

กรอง

หมายถึง[กฺรอง] (กลอน) น. กำไล, โดยมากใช้ประกอบกับคำอื่น ๆ เช่น กรองเชิง = กำไลเท้า กรองได = กำไลมือ กรองศอ = สร้อยคอ, สร้อยนวม เช่น กรองศอซ้อนสลับทับอังศา. (อิเหนา). [ข. กง (กอง) ว่า กำไล, วงกลม].
 พจนานุกรมไทย

พาโล

หมายถึงก. แสร้งพูดใส่ความไม่จริงให้คนอื่น, กล่าวหาความ, บางทีก็ใช้มีสร้อยว่า พาโลโสเก หรือ พาโลโฉเก. (ป., ส. พาล).
 พจนานุกรมไทย

พันธ,พันธ-,พันธ์,พันธะ

หมายถึง[พันทะ-] ก. ผูก, มัด, ตรึง. (ป., ส.). น. ข้อผูกมัด, ข้อผูกพัน
 พจนานุกรมไทย

ล่าม

หมายถึงก. ผูกโดยวิธีให้เคลื่อนย้ายได้บ้างในที่จำกัด เช่น ล่ามโซ่ ล่ามวัวล่ามควาย.
 พจนานุกรมไทย

ลูกชะเนาะ

หมายถึงน. ไม้สั้น ๆ สำหรับขัดบิดเชือกที่ผูกให้แน่นเช่นในการทำนั่งร้าน, ชะเนาะ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

หูไห

หมายถึงน. ชื่อพระเครื่องแบบหนึ่งด้านหลังมีหูสำหรับร้อยเชือกผูกคอช้างศึกม้าศึก.
 พจนานุกรมไทย

โรยตัว

หมายถึงก. เอาเชือกผูกรอบเอวแล้วเอาไปคล้องที่ต้นขาทั้ง ๒ ข้าง เอาปลายเชือกผูกที่หน้าท้อง แล้วค่อย ๆ หย่อนตัวลง เช่น โรยตัวลงจากเฮลิคอปเตอร์กลางอากาศ, เอาเชือกผูกรอบเอวแล้วค่อย ๆ หย่อนตัวลงมาจากที่สูง เช่น โรยตัวจากอาคารสูง ๆ.
 พจนานุกรมไทย

กลอนสด

หมายถึงน. กลอนที่ผูกและกล่าวขึ้นในปัจจุบันโดยไม่ได้คิดมาก่อน, โดยปริยายหมายความว่า ข้อความที่กล่าวขึ้นในปัจจุบันโดยมิได้เตรียมตัวมาก่อน เช่น พูดกลอนสด.
 พจนานุกรมไทย

แคน

หมายถึงน. เครื่องดนตรีทางถิ่นอีสาน ทำด้วยไม้ซางผูกเรียงต่อกับเต้าแคน สำหรับเป่าเป็นเพลง.
 พจนานุกรมไทย

หนวดพราหมณ์

หมายถึง[หฺนวดพฺราม] น. เชือกหลาย ๆ เส้นที่ผูกโยงปลายเสาหรือที่โยงเอาของขึ้นไปในที่สูง.
 พจนานุกรมไทย

หุ่นพยนต์

หมายถึง[-พะยน] น. รูปที่ผู้ทรงวิทยาคมเอาวัตถุมาผูกขึ้นแล้วเสกเป่าให้เป็นเหมือนรูปที่มีชีวิต.
 พจนานุกรมไทย

นั่งโป่ง

หมายถึงก. นั่งบนห้างที่ผูกขึ้นบนต้นไม้คอยยิงสัตว์ที่มากินดินโป่ง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด