ค้นเจอ 490 รายการ

ค่อน

หมายถึงว. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม, เช่น ข้าวค่อนหม้อ นั่งคอยมาค่อนวัน.

วรากะ

หมายถึง(แบบ) น. ตุ่ม, ไห, หม้อนํ้า. ว. น่าเวทนา, น่าสงสาร. (ป., ส.).

ผิง

หมายถึงก. ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยวิธีอังไฟ เรียกว่า ผิงไฟ, ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยแดด เรียกว่า ผิงแดด; ทำให้สุกด้วยไฟล่างไฟบน เช่น ผิงขนมกลีบลำดวน. น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้ง ไข่ นํ้าตาลทราย มีรูปแบน ๆ คล้ายไข่แมงมุม อบให้สุกด้วยไฟล่างไฟบนเรียกว่า ขนมผิง.

ฝาละมี

หมายถึงน. สิ่งที่ปิดปากหม้อดินที่เป็นหม้อข้าวหม้อแกง; เรียกส่วนพระเจดีย์ที่เป็นฐานรองรับปล้องไฉนของเจดีย์ทรงกลมหรือทรงลังกา คล้ายฝาละมี ว่า บัวฝาละมี.

เตาไฟ

หมายถึงน. ที่สำหรับก่อไฟหุงต้มอาหาร.

ลามเลีย

หมายถึงก. อาการที่เปลวไฟแลบลามไปที่อื่น.

ลุกลาม

หมายถึงก. แผ่กว้างออกไปโดยเร็ว เช่น ไฟลุกลามไปอย่างรวดเร็ว.

หุต,หุต-

หมายถึง[หุตะ-] น. การบูชา, การบูชาไฟ. (ป., ส.).

โหม

หมายถึง[โหมฺ] ก. ระดม เช่น โหมกำลัง โหมไฟ.

อัจจิมา

หมายถึงน. ไฟ. ว. มีแสง, สว่าง, รุ่งเรือง. (ป.).

ฑาหก

หมายถึง[ทาหก] น. ผู้เผา; ไฟ. (ป.).

ศานติโหม

หมายถึงน. การบูชาไฟเพื่อกำจัดเสนียดจัญไร. (ส.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ