ผลการค้นหา

ไล่ผม* *ไล่ผม *ไล่ผม*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 343 รายการ

แสก

หมายถึงน. แนวที่อยู่ระหว่างกลาง ในคำว่า แสกผม แสกหน้า. ก. แบ่งผมออกเป็น ๒ ส่วนเท่า ๆ กัน เรียกว่า แสกกลาง, ถ้าไม่เท่ากัน เรียกว่า แสกข้าง. ว. เรียกผมที่หวีแบ่งออกเป็น ๒ ส่วนเท่า ๆ กันว่า ผมแสกกลาง, เรียกผมที่หวีแบ่งออกเป็น ๒ ส่วนไม่เท่ากันว่า ผมแสกข้าง.
 พจนานุกรมไทย

ปอย

หมายถึงน. กลุ่มก้อนหรือกระจุกเล็ก ๆ ของสิ่งที่เป็นเส้นเป็นฝอยอย่างเส้นด้าย หญ้า ผม หรือขน เช่น ปอยผม, ลักษณนามเรียกกระจุกหรือกลุ่มก้อนของสิ่งเช่นนั้น เช่น ผมปอยหนึ่ง ผม ๒ ปอย.
 พจนานุกรมไทย

โดดแล่น

หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่ขับไล่ข้าศึก.
 พจนานุกรมไทย

แกละ

หมายถึง[แกฺละ] น. ผมเด็กผู้ชายที่เอาไว้เป็นแหยมตรงแง่ศีรษะ เรียกว่า ผมแกละ.
 พจนานุกรมไทย

เก็บผม

หมายถึงก. เอากรรไตรเล็มผมให้เสมอกัน.
 พจนานุกรมไทย

ได้ที

หมายถึงก. เป็นต่อ, ได้โอกาส, ได้ช่อง, ได้เปรียบ, เช่น ได้ทีขี่แพะไล่.
 พจนานุกรมไทย

อวรุทธ์,อวรุทธก

หมายถึง[อะวะรุด, อะวะรุดทะกะ] ว. ถูกขับไล่. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

แพ้ผม

หมายถึงว. ลักษณะที่ผมหงอกเร็วกว่าธรรมดา.
 พจนานุกรมไทย

กระเซิง

หมายถึงว. ยุ่งเหยิง, รุงรัง, เช่น ผมเป็นกระเซิง, เซิง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ปลงผม

หมายถึงก. โกนผม (ใช้แก่บรรพชิต).
 พจนานุกรมไทย

เวณิ

หมายถึงน. ผมซึ่งถักปล่อยไว้. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

จุฑามาศ

หมายถึงน. หย่อมผมกลางกระหม่อม. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด