ตัวกรองผลการค้นหา
โคน
หมายถึงน. ส่วนข้างต้นของสิ่งที่ยาวกลม เช่น โคนไม้ โคนเสา โคนขา.
ต่อตา
หมายถึงก. ขยายพันธุ์พืชด้วยวิธีตัดเอาส่วนตาของพันธุ์ไม้ที่ต้องการไปติดกับส่วนตาของไม้อีกต้นหนึ่งในประเภทเดียวกัน.
พฤกษราช
หมายถึงน. ต้นปาริชาต. (ส.).
ยูถิกา
หมายถึงน. ต้นพุทธชาด. (ส.).
หัวคุ้ง
หมายถึงน. ส่วนเริ่มต้นของโค้งแม่น้ำ.
หัวแม่ตีน,หัวแม่เท้า
หมายถึงน. นิ้วต้นของเท้า.
ตาด
หมายถึง(กลอน) น. ต้นมะตาด.
มะลิน
หมายถึง(โบ) น. ต้นกระบก.
มิรันตี
หมายถึงน. ต้นดาวเรือง. (ช.).
ตอด
หมายถึง(กลอน) น. ต้นสลอด.
อโนชา
หมายถึงน. ต้นอังกาบ. (ป.).
จังกา
หมายถึงน. ไม้ขาหยั่ง.