ค้นเจอ 431 รายการ

อาเวศ

หมายถึง[-เวด] น. ทาง เช่น พนาเวศ ว่า ทางป่า. (ส. อาเวศ ว่า การเข้า, ทางเข้า).

เนื้อร้าย

หมายถึงน. สัตว์ป่าที่ดุร้าย เช่น หมี เสือ.

วนา

หมายถึง(กลอน) น. ป่า. (ป., ส. วน).

อรัณย์

หมายถึงน. ป่า. (ส. อรณฺย; ป. อรญฺ).

ป่าดงดิบ,ป่าดิบ

หมายถึงน. ป่าไม้ที่มีอยู่ทั่วไปในเขตร้อน ฝนชุก เป็นป่าไม้สีเขียวไม่ผลัดใบ.

พราน

หมายถึง[พฺราน] น. ผู้หากินในทางล่าสัตว์เป็นต้น, ผู้ชำนาญป่า, เช่น พรานนก พรานป่า.

พเนจร

หมายถึงน. ผู้เที่ยวป่า, พรานป่า; โดยปริยายหมายความว่า ร่อนเร่ไป, เที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย. (ป., ส. วเนจร).

พนัสดม

หมายถึง[พะนัดสะดม] น. ป่ามืด, ป่าทึบ.

เสสรวล

หมายถึง[-สวน] ก. หัวเราะร่าเริง, หัวเราะอย่างสนุกสนานครึกครื้น, สรวลเสหรือ สรวลเสเฮฮา ก็ว่า.

ผีเรือนไม่ดี ผีป่าก็พลอย

หมายถึง(สำ) น. คนในบ้านเป็นใจช่วยให้คนนอกบ้านเข้ามาทำความเสียหายได้.

มหาพน

หมายถึงน. ชื่อกัณฑ์ที่ ๗ ของมหาชาติ ว่าด้วยเรื่องป่า.

ระนาม

หมายถึงน. ป่ารกฉำแฉะ เรียกว่า ป่าระนาม, ระนัม ก็ว่า.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ