ตัวกรองผลการค้นหา
กากณึก
หมายถึง[กากะหฺนึก] น. ทรัพย์มีค่าเท่าค่าแห่งชิ้นเนื้อพอกาพาไปได้; ชื่อมาตราเงินอย่างตํ่าที่สุด. (ป. กากณิกา).
กากเพชร
หมายถึงน. ส่วนของเพชรที่คัดออก; ผงแวววาวคล้ายกระจกสำหรับโรยแต่งเครื่องประดับเป็นต้น; เครื่องใช้ตัดกระจก; เครื่องใช้เจียระไนรัตนชาติ; เครื่องบดวาล์ว, เรียกเครื่องลับมีดเป็นต้นชนิดหนึ่งว่า หินกากเพชร.
กากหมู
หมายถึงน. มันหมูที่เจียวเอานํ้ามันออกแล้ว.
กากะทิง
หมายถึงดู กระทิง ๒.
กากะเยีย
หมายถึงน. เครื่องสำหรับวางหนังสือใบลาน ทำด้วยไม้ ๘ อันร้อยเชือกไขว้กัน.
กากี
หมายถึงน. กาตัวเมีย. (ป., ส.).
หมายถึงว. สีนํ้าตาลปนเหลือง, สีสนิมเหล็ก.
กากีแกมเขียว
หมายถึงว. สีเขียวขี้ม้า.
กางเกง
หมายถึงน. เครื่องนุ่งมี ๒ ขา.
กางขี้มอด
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Acrocarpus fraxinifolius Wight et Arn. ในวงศ์ Leguminosae มีฝักแบน ๆ, ขางแดง หรือ แดงนํ้า ก็เรียก.
กาซะลอง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นปีบ. (ดู ปีบ ๑).
กานดา
หมายถึงน. หญิงที่รัก. (ส. กานฺตา; ป. กนฺตา).