ตัวกรองผลการค้นหา
ออกฤทธิ์
หมายถึงก. สำแดงคุณหรือโทษให้ปรากฏ เช่น ยาออกฤทธิ์ ยาพิษออกฤทธิ์; (ปาก) อาละวาดด้วยความโกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น, แผลงฤทธิ์ ก็ว่า.
นิรุทกะ
หมายถึง[-รุทะกะ] (แบบ) ว. ไม่มีนํ้า. (ป.).
ยาจนะ,ยาจนา
หมายถึง[ยาจะนะ, ยาจะนา] น. การขอ, การขอร้อง, การวิงวอน. (ป., ส.).
คุม
หมายถึงก. รวมสิ่งที่กระจายอยู่ให้เข้าชุดเข้าพวกเป็นระเบียบเดียวกัน เช่น คุมยา คุมเรือน.
ไล่ลม
หมายถึงก. ทำให้ลมหรือแก๊สออกจากร่างกายโดยวิธีใช้ยาหรือนวดเป็นต้น.
ไซยาไนด์
หมายถึงน. เกลือปรกติของกรดไฮโดรไซยานิก (HCN) เช่น โพแทสเซียมไซยาไนด์ (KCN) โซเดียมไซยาไนด์ (NaCN) เกลือไซยาไนด์ทั้งหมดเป็นพิษอย่างร้ายแรง. (อ. cyanide).
ก
หมายถึงพยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
อายุรกรรม
หมายถึงน. การรักษาโรคทางยา.
กัลยา
หมายถึง[กันละยา] น. นางงาม.
นิสัช
หมายถึง(แบบ) น. การนั่ง. (ป. นิสชฺชา).
อายุวัฒนะ
หมายถึงน. เรียกยาที่ถือว่ากินแล้วมีอายุยืนว่า ยาอายุวัฒนะ. (ป.).
ฉีดยา
หมายถึงก. เอายาฉีดเข้าไปในร่างกายทางใต้ผิวหนัง ทางกล้ามเนื้อ หรือทางเส้นเลือด.