ตัวกรองผลการค้นหา
สำรวมอินทรีย์
หมายถึงก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
เสียหูเสียตา
หมายถึงก. สูญเสียหูและตาไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยากดูไม่อยากฟัง เช่น ละครไม่มีคุณภาพอย่างนี้ ฉันไม่ดูให้เสียหูเสียตาหรอก.
แคะพระกรรณ
หมายถึงไม้แคะหู
เงี่ยหู
หมายถึงก. เอียงหูฟังเพื่อให้ถนัด, ตั้งใจฟัง.
ไม้แคะหู,ไม้ควักหู
หมายถึงน. เครื่องมือชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะหรืองาเป็นต้น ปลายโค้งหรืองอคล้ายจวัก สำหรับแคะและควักขี้หู.
กูน
หมายถึงน. ลูก. (ข.).
ผลูบด
หมายถึงน. ทางเลี้ยว. (ข.).
ไม่ลืมหูลืมตา
หมายถึงว. งมงาย เช่น หลงจนไม่ลืมหูลืมตา.
โปกขร,โปกขร-
หมายถึง[โปกขะระ-] น. โบกขร, ใบบัว. (ป.).
ทึก
หมายถึงน. น้ำ. (ข.).
บาย
หมายถึงน. ข้าว. (ข.).
ผลู
หมายถึง[ผฺลู] น. ทาง. (ข.).