ตัวกรองผลการค้นหา
หอยนางลม
หมายถึงหอยอีรม
หอยนางรม
กะส้าหอย
หมายถึงน. เปลือกซากหอยต่าง ๆ ที่ทับถมกันอยู่ ใช้ทำปูนขาวที่เรียกว่า ปูนหอย. (ไกลบ้าน), กะซ้าหอย ก็ว่า.
คอหอยกับลูกกระเดือก
หมายถึง(สำ) ว. เข้ากันได้ดี แยกกันไม่ออก.
ต่อยหอย
หมายถึงว. ฉอด ๆ, ไม่รู้จักหยุด, (ใช้แก่กริยาพูด) เช่น พูดเป็นต่อยหอย.
ตันคอหอย
หมายถึง(ปาก) ก. พูดไม่ออกด้วยความดีใจหรือเสียใจ.
ปากหอยปากปู
หมายถึงว. ชอบนินทาเล็กนินทาน้อย; ไม่กล้าพูด, พูดไม่ขึ้นหรือพูดไม่มีใครสนใจฟัง (ใช้แก่ผู้น้อย).
ลายก้นหอย
หมายถึงน. ลายนิ้วมือเป็นต้นที่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอย, ลายถักที่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอย.
ว่านหอยแครง
หมายถึงดู กาบหอย.
หอยโข่ง
หมายถึงน. ฝาเรือนเครื่องผูกแบบหนึ่ง มีโครงไม้ไผ่ยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ด้านในของโครงยืนจะมีไม้ไผ่ผ่าซีกหรือแผ่นไม้เล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือ ลูกเซ็น วางตามขวาง ด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง เรียกว่า ฝาหอยโข่ง.
หอยปากเป็ด
หมายถึงน. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังชนิด Lingula unguis ในวงศ์ Lingulidae ไฟลัม Brachiopoda เปลือกสีเขียว แบน บาง มีก้านยืดหดได้ อาศัยอยู่ตามหาดโคลน.
หอยแปดเกล็ด
หมายถึงดู ลิ่นทะเล.