ผลการค้นหา

หุ้ม* *หุ้ม *หุ้ม*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 168 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา มุ้ม, พอก, ขี้กา, คุ้ง, โดรณ,โดรณะ, ทุ้ม, มุ่ม, แมลงช้าง, ลูกตุ้ม, หลักทรัพย์, กระซุ้ม

พอก

หมายถึงก. หุ้ม เช่น พอกไข่, พูน, โปะให้หนา เช่น พอกแป้ง. ว. โป่งออกมา เช่น คอพอก.
 พจนานุกรมไทย

ขี้กา

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้ออ่อนหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Cucurbitaceae ผลกลมขนาดผลมะนาวถึงผลส้มเกลี้ยง สุกสีแดง เมล็ดสีเขียวแก่ มีเยื่อเป็นเมือก ๆ หุ้ม และมีรสขม เช่น ขี้กาแดง หรือ กระดึงช้างเผือก (Trichosanthes tricuspidata Lour.).
 พจนานุกรมไทย

หุ้ม

หมายถึงก. เอาสิ่งที่เป็นแผ่นโอบคลุมอีกสิ่งหนึ่ง, อาการที่สิ่งซึ่งมีลักษณะเป็นแผ่น กาบหรือเปลือกเป็นต้น โอบคลุมของอีกสิ่งหนึ่ง เช่น หนังหุ้มกระดูก กาบกล้วยหุ้มหยวกเปลือกหุ้มกระพี้ รองเท้าหุ้มส้น.
 พจนานุกรมไทย

เลี่ยมหุ้ม

หมายถึงก. แผ่โลหะให้เป็นแถบยาวและขดเป็นวงขนาดเท่าปากภาชนะ แล้วสวมรอบขอบปากภาชนะและพับเม้มกวดให้แนบสนิท.
 พจนานุกรมไทย

หนังหุ้มกระดูก

หมายถึง(สำ) น. เรียกลักษณะของคนหรือสัตว์ที่ผอมมากจนมองเห็นแนวโครงกระดูกว่า ผอมจนหนังหุ้มกระดูก.
 พจนานุกรมไทย

สนับงา

หมายถึงน. เนื้อหุ้มที่โคนงาช้าง.
 พจนานุกรมไทย

กาบเขียง

หมายถึงน. ส่วนที่หุ้มจั่นหมาก จั่นมะพร้าว.
 พจนานุกรมไทย

ไรฟัน

หมายถึงน. แนวฟันตอนที่เหงือกหุ้ม.
 พจนานุกรมไทย

เปลือกตา

หมายถึงน. หนังเป็นชั้น ๆ ที่หุ้มนัยน์ตา, กลีบตา.
 พจนานุกรมไทย

หัวถอก

หมายถึงน. ปลายลึงค์ที่หนังหุ้มร่นเข้าไป.
 พจนานุกรมไทย

ดอกจันทน์

หมายถึงน. รกหุ้มเมล็ดจันทน์เทศ. (ดู จันทน์เทศ).
 พจนานุกรมไทย

เคลือบฟัน

หมายถึงน. ผิวนอกของฟันที่หุ้มเนื้อฟันอยู่.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด