ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 19 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา จรูส, โด่ง, ถะเกิน, ละลิบ, อุจ, กระบาก, ไข่เน่า, นิจ, ตะเหลนเป๋น, โป้งเป้ง, รูเล็ตต์, ขันทองพยาบาท

สูง

หมายถึงว. มีระยะที่วัดตรงขึ้นไปตามแนวตั้งฉากกับพื้น เช่น ต้นไม้สูง ภูเขาสูง; เหนือระดับปรกติ เช่น อุณหภูมิสูง ไข้สูง ความสามารถสูง; แหลม เช่น เสียงสูง, ระดับเหนือเสียงกลาง เช่น อักษรสูง; ตรงข้ามกับ ต่ำ เช่น จิตใจสูง.
 พจนานุกรมไทย

ใจสูง

หมายถึงว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.
 พจนานุกรมไทย

ใฝ่สูง

หมายถึงก. ทะเยอทะยานเกินตัว.
 พจนานุกรมไทย

พระโธรน

หมายถึงพระราชอาสน์อย่างฝรั่ง เก้าอี้พนักสูง

เครื่องสูง

หมายถึงน. ของสำหรับแสดงอิสริยยศหรือยศ เช่น ฉัตร พัดโบก จามร กลด.
 พจนานุกรมไทย

ที่ราบสูง

หมายถึงน. ที่ราบซึ่งสูงกว่าระดับผิวโลกโดยรอบตั้งแต่ ๓๐๐ เมตรขึ้นไป.
 พจนานุกรมไทย

ป่าสูง

หมายถึงน. ป่าที่อยู่ในที่สูงขึ้นไป.
 พจนานุกรมไทย

หัวสูง

หมายถึงว. มีรสนิยมสูงจนเกินตัว; (ปาก) เย่อหยิ่ง.
 พจนานุกรมไทย

คอสูง

หมายถึงว. ชอบกินหรือใช้ของดีราคาแพง.
 พจนานุกรมไทย

พืชชั้นสูง

หมายถึงน. พืชหลายเซลล์ แต่ละเซลล์ทำหน้าที่ต่างกันและต้องอาศัยซึ่งกันและกัน ได้แก่ ไม้ดอกและไม้ผล เช่น กล้วยตานี มะม่วง.
 พจนานุกรมไทย

รู้จักที่ต่ำที่สูง

หมายถึงก. รู้จักเคารพบุคคลและสถานที่ตามควรแก่ฐานะ เช่น เด็กพวกนั้นไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไปนั่งในที่ที่จัดไว้สำหรับผู้ใหญ่.
 พจนานุกรมไทย

ศาลสูง

หมายถึง(กฎ) น. ศาลที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีในชั้นอุทธรณ์และฎีกา.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด