ตัวกรองผลการค้นหา
ตั้งหัวเรือ
หมายถึงก. ทำให้เรืออยู่ในแนว ไม่ให้หัวเรือส่ายไปมา.
ปากเรือ
หมายถึงน. ดาดฟ้าเรือ.
ราโท
หมายถึงน. ไม้กระดานเรียบที่ประกบบนกราบเรือบางชนิด เช่น เรือเอี้ยมจุ๊น เรือโป๊ะจ้าย เรือกลไฟ สำหรับกันนํ้าเข้าเรือหรือเดินเลียบข้างเรือ.
คัดฉาก
หมายถึงก. ถือท้ายเรือ.
นาเวศ
หมายถึง(กลอน) น. เรือ.
กลไฟ
หมายถึง[กน-] น. เรียกเรือโดยสารหรือบรรทุกสินค้าที่ใช้ฟืนเป็นต้นเป็นเชื้อเพลิง มีขนาดใหญ่กว่าเรือไฟ นิยมใช้แล่นในท้องทะเลหรือมหาสมุทร ว่า เรือกลไฟ.
โป๊ะ
หมายถึงน. เรือโป๊ะจ้าย.
นาวา
หมายถึง(แบบ) น. เรือ. (ป.).
ไต้ก๋ง
หมายถึงน. นายท้ายเรือสำเภาหรือเรือจับปลา. (จ.).
อับเฉา
หมายถึงน. ของถ่วงเรือกันเรือโคลง มีหินและทรายเป็นต้น.
กินน้ำ
หมายถึงก. มีท้องเรือจมลึกลงไปในนํ้า เช่น เรือกินนํ้าตื้น เรือกินน้ำลึก.
ข้าวนก
หมายถึงน. ชื่อเรือชนิดหนึ่ง เช่น ถ้าทรงเรือแผงและเรือข้าวนกประพาสบัว. (ลัทธิ).