บรรทม

บรรทม อ่านว่า

อ่านว่า /บัน-ทม/

ความหมายในพจนานุกรมไทย บรรทม คือ

ความหมายในพจนานุกรมไทย ของคำที่มีความหมายคล้าย นอน

1. นอน หมายถึง ก. เอนตัวลงกับพื้นหรือที่ใด ๆ, อาการที่สัตว์เอนตัวลงกับพื้นเพื่อพักผ่อนเป็นต้นหรือยืนหลับอยู่กับที่, อาการที่ทําให้ของสูง ๆ ทอดลง เช่น เอาเสานอนลง, อาการที่พรรณไม้บางชนิด เช่น จามจุรี ผักกระเฉด ไมยราบ หลุบใบในเวลาใกล้จะสิ้นแสงตะวัน. ว. ลักษณะที่ตรงข้ามกับ ยืน หรือ ตั้ง เช่น แนวนอน แปนอน.